Hij plaatste zich voor de kwartfinales, maar was daar, weinig verrassend, niet opgewassen tegen eindwinnaar Novak Djokovic; jammer, maar geen schande. Wat mogen we dit seizoen nog van Goffin verwachten? Zet hij deze stijgende lijn door? Of lag het eerder aan het heilige gras en wordt zijn weg naar de (sub)top toch moeizamer dan voorzien? Een vooruitblik…

Wederopstanding was al vroeger ingezet

Het gaat ondertussen niet langer om een toevalstreffer. Ook op het toernooi in Estoril zag je dat Goffin er weer stond. Hij verloor in de halve finales weliswaar tegen Tsitsipas, maar het was een kwestie van puntjes. Zijn finaleplaats tegen Federer op het tennistoernooi van Halle bleek dan ook meer dan een teken aan de wand: Goffin raakt stilaan terug op kruissnelheid. Wimbledon was hiervan een bevestiging die doet vermoeden dat het idd om een opwaartse curve gaat, die wel eens langer zou kunnen worden dan menige “kenner” op sociale media had voorspeld. 

Ook de perceptie zat tegen

Goffin is geen fenomeen, geen grapjas en al zeker geen enfant terrible. Ook dat keerde zich tegen hem tijdens zijn mindere periode. Mensen kregen de indruk dat hij een beetje “plat” en kleurloos was, dat het ontbrak aan verbetenheid. Niets is minder waar: in de tenniswereld twijfelt niemand aan de grinta en vastberadenheid van Goffin. Hetzelfde geldt voor zijn tenniskwaliteiten. Collega’s weten dat Goffin eigenlijk altijd thuishoort in de top 15. In dat opzicht is hij niets anders aan het doen dan zijn gerechtigde positie weer te claimen.

Afscheid van een coach én een systeem

Wat verklaart dan deze beduidend betere vorm? Zoals vaak het geval is, zeker bij tennissers, is het wellicht een kwestie van vertrouwen en entourage. Begin dit jaar nam Goffin afscheid van zijn coach Thierry Van Cleemput. Nooit een ideale periode. Nieuwe coach Thomas Johansson, een vroegere assistent van Van Cleemput is natuurlijk geen slechte keuze, maar veranderen van coach neemt  tijd in beslag. Je moet je helemaal aanpassen aan een nieuwe stijl, een nieuwe communicatie en andere stokpaardjes. Van Cleemput was een man van de theorie, Johansson is een straightforward ex-topspeler. We weten dat Goffin een gevoelspersoon is. Het afscheid en de verandering wogen dus op hem.

Dat alles zag je ook aan zijn lichaamstaal: vaak viel er slechts een doffe blik te ontwaren tijdens wedstrijden die hij verloor van spelers ver onder zijn rangschikking. Een groot contrast met de herhaaldelijke gebalde vuisten die, zeker ook al in Halle, Goffin naar zijn betere niveau stuwden. De mist trekt op en dat is voor Goffin een wereld van verschil.

Het zelfvertrouwen was zoek… en is teruggevonden

Het was vooral zijn zelfvertrouwen dat Goffin parten speelde. Voor een speler die zo technisch is als hem, zijn focus en sereniteit cruciaal. Dan kan je je geen onrust in je hoofd veroorloven. Ondertussen zien we dat zijn opslag weer draait, dat zijn spel opnieuw agressiever wordt en dat de resultaten hierdoor spectaculair verbeteren. Pieken zoals overwinningen op top drie spelers zijn dus niet uitgesloten; per slot van rekening dééd hij dit al eerder.

Let wel: we zien hier geen nieuwe speler, wel een Goffin die zijn goede vorm weer te pakken heeft en dus ook het hardcourt seizoen met vertrouwen tegemoet kan zien. Duurt het toch wat langer of komt er een terugval, dan zal hij ondertussen geleerd hebben wat voor hem het tij kan keren.

 Lees meer op de Betway Sport Wedden pagina.